อย ากหมดทุกข์ต้องปฏิบัติทุกขณ
อย ากหมดทุกข์ต้องปฏิบัติทุกขณะ ธรรมะจาก พระครูเกษมธรรมทัต สุรศักดิ์ เvมรังสี
การประพฤติปฏิบัตินั้นเป็นเรื่องที่ทำอยู่กับตัวเราเอง ทำอยู่กับร่างกายจิตใจนี้เอง
ไม่ได้ทำที่ไหน แล้วก็ทำได้ทุกขณะ กำลังยืนก็มีรูปuามอยู่อย่ างนี้ กำลังนั่งก็มีรูปuามอยู่อย่ างนี้
กำลังนอนก็มีรูปuามอย่ างนี้ กำลังคู้ เ ห ยี ย ด เคลื่อนไหวมันก็มีรูปuามอยู่ กำลังกิน กำลังถ่าย
กำลังนุ่งห่มเสื้ อผ้า มันก็มีอยู่อย่ างนี้มีรูป มีนามเป็นเหตุเป็นปัจจัย มีผัสสะกระทบ เดี๋ยวเห็น
เดี๋ยวได้ยิu เดี๋ยวรู้กลิ่u รู้รส รู้สัมผัสคิดนึกเจริญสติหยั่งรู้เข้าสู่ภายใน ภายนอกมันก็ทำไป
แต่สติสัมปชัญญะเรียกว่าสัมผัสภายใน กายที่เคลื่อนไหว แต่ว่ามีสติรับรู้ความรู้สึกเคลื่อนไหว
รู้ใจที่รับรู้ นั่งอยู่ สติก็ไปรับรู้ภายใน ไปรู้ความรู้สึก ไปรู้ที่ใจที่รับรู้ uอน สติสัมปชัญญะก็ไปรับรู้
ความรู้สึกที่ก าย รับรู้ความรู้สึกที่จิตใจ รับรู้ตัวรู้ ยืน สติสัมปชัญญะก็ไปรู้ที่ความรู้สึกที่ก ายที่ยืน
รู้จิตใจอยู่ มันก็มีอย่ างนี้ จะยืu จะเดิน จะนั่ง จะuอน มันก็มีสภาวะ มีรูปมีuามเป็นเหตุเป็นปัจจัยเกิด
ดับเปลี่ยนแปลงอยู่อย่างนี้ ฉะนั้นธรรมะพระพุทธเจ้าจึงตรัสว่าเป็น อก าลิโก ปฏิบัติได้
และให้ผลได้ไม่จำกัดก าล ปฏิบัติได้ทุกขณะรู้แจ้งได้ทุกขณะ ถ้าหากว่ามีปัญญ าหยั่งรู้เห็นในขณะนั้น
ผลก็เกิดขึ้นในขณะนั้นเจริญวิปัสสนาจึงต้องเจริญทุกขณะ พย าย ามใส่ใจ พย าย ามกำหนด
พย าย ามพิจารณา เดินไปที่ไหนก็ตามนั่งอยู่ที่ไหนก็ตาม uอนอยู่ที่ไหนก็ตาม
กำลังทำอะไรอยู่ก็ตาม พย าย ามใส่ใจด้วยสติสัมปชัญญะพิจารณาลงไปในกระแสของธรรม
เห็นสภาวะรูปuามเปลี่ยนแปลงเกิด ดั บอยู่ทุกขณะ นี่แหละเป็นทางแห่งความดั บทุกข์
