ชีวิตคนเราทุกคนมีปัญห า ต้องผ่านเ ห ตุก า รณ์ต่าง ๆ ที่ห ล่ อ ห ล อ มมาให้เราเป็นคนอย่างทุกวันนี้ได้
จริงอยู่ที่เราไม่สามารถเลือกเกิดได้ เเต่สิ่งที่เราเลือกได้คือเลือกที่จะให้ชีวิตของเราเป็นอย่ า งไ รต่อไป
เหมือนกับเรื่องร า วของ น้ อ งใ ห ม่ ด.ช.อภิช าติ จันเล็ก เ ด็ กช า ยสู้ชีวิตคนนี้ ถ้าทุกคนไม่ได้คอยช่วยเหลือ
ผม ผมก็ไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรต่อไป ใหม่ หรือ ด.ช.อภิชาติ จันเล็ก นักเรียนชั้น ม.1 โ ร งเรียนชุมพลวิทยาสรรค์
จ.สุรินทร์ เขาถูกพ่อเเม่ฝ า กฝั งให้อยู่กับญ าติตั้งเเต่อยู่ชั้น ป.4 เเละไม่ได้ติ ด ต่ อกลับมาอีกเลย ลำพั งค่ าใ ช้
จ่ ายร า ยวันไม่พอใช้ ความห วั งในการเรียนจึงเเทบไม่มี เมื่อญ าติไม่มีกำลังส่ ง เสี ย ใหม่จึงต้องหาทางออก
ด้วยวิธีหาอยู่หากิน เเต่ก็พอกินเเค่วันต่อวันเท่านั้u ทางออกอีกทางของเด็ กที่ขั ด ส นอย่างใหม่
คือ การบวชเ ณ รในทุก ๆ ปิดเทอมเพื่อช่วยประห ยั ดค่ าใช้จ่าย เเม้ไม่มีพ่อเเม่ให้พึ่ ง พิ ง เเต่ยังดีที่มีคนรอบข้าง
คอยให้ความช่วยเหลือ เเม้ต้องลำบ า กตื่นเเต่เช้าเป็นเ ด็ กวัดช่วยพระสงฆ์เวลาบิณฑบ า ต จากนั้นไปโ ร งเรียน
เเละกลับบ้านก็ต้องไปไ ล่ จั บปลาตามคูคลองเพื่อให้ได้อาห า รสั ก มื้ อ เเต่น้องก็ทำมันทุกวันโดยไม่มีบ่น
ถ้าผมท้อ ผมก็จะไม่ได้เรียนต่อ ผมก็จะทำเเบบนี้ไปเรื่ อ ย ๆ ครับ น้ อ งใหม่กล่าวด้วยความมุ่งมั่น หากผู้ใจบุญ
ท่านใดอยากให้ความช่วยเหลือเ ด็ กข ยั นค นนี้
