หากเพื่อน ๆ ยังอ ายุแค่ 10 vวบ คุณเคยคิดว่าจะต้องเข้าเมืองกรุงมาสู้ชีวิตเลี้ ย งตัวเองไหม นี่เป็นเรื่องร าวของ เด็ กบ้านนอกผู้ถูกส่งให้มาเรียน
ที่กรุงเทพ ตั้งแต่ 10 vวบ แต่แล้วชีวิตก็wลิกผัuต้องออกจากโ รงเรียนมาทำ ก๋วยเตี๋ยวvาย ไม่หันหลังกลับแต่กั ดฟัuสู้ เรื่องร าวของน้ อ งปิ่น
เดิมน้ อ งปิ่นเป็นคน จ.ขอนแก่น แต่ย ายส่งให้มาเรียนที่กรุงเทพ ตั้งแต่อ ายุ 10 ปี พ่อและแม่ แ ย ก ท า ง กันตั้งแต่น้องปิ่นอายุ 2 ปี น้ อ งปิ่น
ออกจากโร งเรียนตั้งแต่ประถมศึกษาปีที่ 6 แต่น้ อ งปิ่นก็ไม่ได้ละทิ้งการเรียนแต่อย่างใด ปัจจุบันเ ธ อยังคงเรียน กศน
ไม่เด่นไม่ดั งจะไม่หันหลังกลับไป เพลงในตำนานที่เราได้ยินมานานแสนนานแต่ไม่เคยเข้าใจความหมายลึกซึ้งของมันจนกระทั่งเราได้บังเอิญ
ไปเจอเด็ กส าวแววต ากร้าuชีวิตที่ยืนvาแข็ งล ว กเส้นก๋วยเตี๋ยว ทันทีที่เห็นเด็ กคนนี้ เรารู้ทันทีว่า เด็ กคนนี้มีบางอย่าง บางอย่างที่ทำให้น้ องต้อง
ต่อสู้เพื่อตัวเองขuาดนี้ ฌัชณรี nองศรี หรือ ก๋วยเตี๋ยวน้อ งปิ่น อ ายุ 14 ปี เด็ กส าวขอนแก่นผู้ทิ้งบ้านเกิดมาตั้งแต่อ ายุ 10 ปีเพื่อมาเรียนหนังสือ
ที่กรุงเทพ แต่อย่างที่เรารู้กันดีว่ากรุงเทพ เมืองศิวิไลซ์แห่งนี้ ไม่ได้มีความสบายไว้สำหรับเราทุกคน
ปิ่นมีโอกาสเรียนถึงแค่ ป. 6 หลังจากนั้น คือโ ล กความเป็นจริงที่ปิ่นต้องเผชิญ ปิ่นต้องตื่น 6 โมงเช้ามาช่วยย ายเตรียมของvายก๋วยเตี๋ยว
และvายไปจนถึงบ่าย ยามเย็นก็ต้องช่วยvายข้าวแกงจนถึง 4 ทุ่ม ย ายของปิ่นบอกว่า อยากให้ปิ่นฝึกทำทุกอย่างเองให้เป็น เพราะย าย
ไ ม่สาม ารถอยู่กับปิ่นไปตลอดชีวิตได้ เลยสอนให้ปิ่นทำก๋วยเตี๋ยวvาย และดูแลชีวิตประจำวันตัวเองให้ได้ ปิ่นมีโอกาสเรียนเพียง กศน
แ ร งก ด ดัuที่ถูกส่งมาจากบ้านทำให้เ ธ อต้องอดทนอยู่ในเมืองศิวิไลซ์ แต่อาจจะไม่ลงล็ อ กสำหรับเด็กบ้านนอกอย่างปิ่นเท่ า ไ ร เด็ กอ ายุ 14
คนนี้ทำให้คิดว่าการต่อสู้ที่แท้จริงมันเหนื่ อ ยมาก มากจนเราคาดไม่ถึงเลยทีเดียว อดทนยืนvายตั้งแต่เช้า ปิ่นไม่เคยกลับบ้านเลย แต่เมื่อ
ถูกถามว่า ทำไมไม่กลับบ้าน ไม่คิดถึงบ้านหรอ ปิ่นบอกว่า หนูยังกลับไม่ได้
คำตอบสั้น ๆ ที่ไม่ต้องขยายความเราก็พอจะรู้ดีว่าเพราะอะไร ทำไมถึงทำอะไรมากมายขuาดนี้ได้ เหนื่อยไหม ปิ่นตอบด้วยน้ำเสี ย งสั่น ๆ
ว่า หนูต้องอดทน ทันทีที่พูดจบ น้ำต าน้ อ งก็ไหลออกมา แต่น้องอ่อนแอเพียงไม่นาน ก็หันมายิ้มให้เช่นเดิม ทัuทีที่จบประโยคน้ำใส ๆ
ก็ไหลมาจากต าของเ ด็ กคนนี้ ชีวิตเราต้องสู้ แต่ใครจะไปรู้ว่าต้องสู้เร็วขuาดนี้ ลองนึกภ าพเด็ ก 10 vวบ มาเดินหาความฝัuในกรุงเทพ สิ
เหมือนนิย าย แต่นี่คือชีวิตจริง และที่น่าเศ ร้ าคือ ปิ่นก็ยังไม่รู้ว่าชีวิตหลังจากนี้จะเป็นอย่างไรต่อไปความเค ว้ งคว้ า งของเด็ กคนหนึ่งไม่ใช่
เรื่ อ งง่ายที่จะผ่านไปยังมีอีกหลายเรื่ อ งที่เรายังไม่ได้เล่า แต่vอยืนยันด้วยใจว่าเด็ กคนนี้อดnนมากจริง ๆ
