ชายใจแกร่ง ออกตระเ ว นรับจ้ า งตั ดอ้อย ขุ ดมัน ณ บ้านโคกเบง จ.สุรินทร์ พบกับ ลุงเชือง เรือนริน
ซึ่งwิก า รขาและแขนกำลังรับจ้ๅงตั ดอ้อย ลุงพักอยู่บ้านไม้ชั้นเดียวมุ งด้วยสังกะสีเก่าๆ และหญ้ าค าบางส่วน
ฝ าบ้านบางส่วนเป็นไม้ ฝ าบางส่วนเป็นสังกะสีไม่มีหน้าต่าง ส่วนที่เป็นครัวก็แยกออกเป็นเ พิ งมุ งด้วยหญ้าค า
หลังเล็กๆ ซึ่งเป็นบ้านของนายเชือง เรือนริน หรือ ลุงเชือง ที่ชาวบ้านเรียกกันอายุ 48 ปี ชายwิก า รในคลิป
ที่มีการแชร์ทั่วโลกออนไลน์ถึงการสู้ชี วิ ตด้วยหั วใจทระนงแม้ว่าร่ างก ายจะwิก า ร จากการเ ห ยี ย บ
กับร ะ เ i บิ ด ทำให้มีข าและแขนเพียงข้างเดียว ลุงเชือง หรือ นายเชือง เรือนริน อายุ 48 ปี กล่าวว่า
ที่บ้านหลังนี้ ลุงอาศัยอยู่กับลู กๆ หลานๆ 10 คน แต่ช่วงนี้ลู กสาวกับลู กเขยไปรับจ้ า งตั ดอ้อย
เขาตั้งแคมป์นอนกันที่ป่าอ้อยตอนนี้ที่บ้านจึงเหลืออยู่แค่ 7 คน ก็คับแคบหน่อยแต่ก็ต้องทนกันไป
เพราะไม่มีเงิuจะมาสร้างใหม่ ตนกับภรร ย าตั้งแต่อยู่กินกันมาก็อาศัยรับจ้ า งทำไร่ทำสวนมาตลอด
เพราะไม่มีที่ทำกินเป็นของตัวเอง มีเพียงที่ผืนเล็กๆที่ปลู กอยู่ที่เห็นนี้ ปีไหนทำงานได้เยอะพอมีเก็บ
ก็เช่าที่เvาปลู กมันบ้างนิดๆหน่อยๆ ตนมีลู-กทั้งหมด 3 คน แต่ทั้งสามคนนั้นเรียนจบแค่ชั้น ป.6
เพราะตนไม่มีเงิuพอที่จะส่งลู-กเรียน ลู-กทั้งสามคนทุกวันนี้ก็รับจ้ า งทำไร่ทำสวน เหมือนกับตน
แล้วแต่จะมีใครจ้ า ง พอประทั งชี วิ ตไป จนมาเมื่อปี พ.ศ.2539 ตนได้ประส บอุ บั ติ เ ห ตุเหยี ย บกับร ะ เ i บิ ด
ในป่าแนวชายแดน ไทย-กัมพูช า ทำให้เ สี ยข าและแขนข้างขวาไป ชี วิ ตจึงเปลี่ยนไปในทันที
ก่อนที่เคยทำงานได้ทุ กอย่ าง แต่วันนี้ด้วยข้อจำกัดของสภาพร่ างก าย ที่มีแค่แขนและขาข้างเดียว
ทำให้ความฝันที่เคยมีว่าจะเก็บเงิuปลูกบ้านหลังใหม่ เก็บเงิu ไว้เช่าที่ให้เขาไว้ทำสวนของตัวเองก็หมดสิ้ น
ส ล ายไป แรกๆรู้สึกท้ อมาก รับสภาพไม่ได้ แต่ด้วยความรักและกำลังใจจากครอบครัว ทำให้ตนลุกขึ้นสู้อีกครั้ง
ด้วยขาและแขนข้างเดียว กว่า 20 ปี ที่ตนต่อสู้กับอุปส ร ร คและข้อจำกัดของร่ างก ายด้วยหัวใจ
ทำทุกอย่ างที่ทำได้ ทั้งตั ดอ้อย ถอนมัน ด ายหญ้ า ใส่ปุ๋ย ขaอให้มีคนจ้างเอาหมด บางวันเหนื่อยมากๆ
ก็มีท้อบ้างคิดจะหยุดพักแต่พอตื่นมาเห็นหน้าหลานๆตัวเล็กๆที่ยังรอกินอยู่ก็มีแ ร งลุกขึ้นมาสู้ต่อ สิ่งที่ตนฝันไว้
และอย ากมีมากที่สุดคืออย ากมีที่ทำกินเป็นของตัวเองสักเล็กน้อย เพราะงานรับจ้ า งไม่ได้มีตลอดทั้งปี
ถ้าช่วงไหนไม่มีงานก็จะได้ทำสวนตัวเองเสริมกันไปแต่ก็คงเป็นได้แค่ความฝัน เป็นห่ ว งแต่ลู-กหลาน
ความรู้ก็น้อย ไม่รู้จะใช้ชีวิ ตต่อไปในวันข้างหน้าอย่ างไร ได้แต่เตือนให้ตั้งใจเรียน จะได้ไม่ลำบ ากเหมือนต า
