ผู้สื่อข่าวเดินทางไปโ ร งเรียนบ้านงิ้ วมีชัย ม.7 ต.บ้านต าด อ.บ้านดุง จ.อุดรธานี หลังทรๅบข่าวจากสื่อโซเชียลว่า
ด.ช.เมฆ า ตางจงราช หรือน้องเมฆ อายุ 12 ปี นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 ที่อาศัยอยู่กระท่อมท้ายหมู่บ้านตามลำพั ง
หลังจากแม่เ สี ยชี วิ ต พ่อต้องเดินทางไปรับจ้ๅงกับนายจ้ๅงตามต่างจังหวัด นาน 1-2 สั ป ด าห์ ถึงจะกลับมาบ้าน
เมื่อเดินทางไปถึง พบกำลังนั่งเรียนกับเพื่อนในชั้นเดียวกัน มีแววต าที่เ ศ ร้ ๅและไม่แจ่มใส เหมือนเด็กทั่วไป
แต่ก็ตั้งอกตั้งใจเรียน หลังจากตื่นเช้ามื ดกินข้าวที่ครูห่อให้ตอนช่วงกลางวัน ช่วย ป้ารดน้ำผักในสวน ก่อนที่จะไปตกป ล า
ในสระน้ำหลังบ้าน และวางบ่ ว งดั กหนูนามาทำอาหาร และขๅยให้เพื่อนบ้าน เพื่อประทั งชีวิ ตอยู่ไปวันๆ ก่อนเดินเ ท้ า
มาโ ร งเรียนอย่ างเ ร่ ง รีบ นางนุชจรินทร์ ซ้ายก าละคำ ครูประจำชั้น เปิดเผยว่า การเรียนของ ด.ช.เมฆ า ตางจงราช
อยู่ในระดั บปานกลาง ตั้งใจเรียนและไม่เคยขๅดเรียน ไม่เ ก เ ร ประพฤติ ดีน่ารัก แต่อุปนิสัยเป็นคนไม่ค่อยพูดและไม่ร่ าเริง
เหมือนเด็กคนอื่น น่าจะเป็นสๅเ ห ตุ ปั ญ หๅทางครอบครัวที่หนักพอสมควร ก่อนจะรู้เรื่องราว เวลาเข้าห้องเรียน เช็กชื่อแต่ละวัน
ทุกวันเราจะถามเด็กนักเรียน มีความเป็นอยู่อ ย่ างไร ได้ เงินมาโ ร งเรียนเท่าไหร่ โดยให้ยกมือ แต่ ด.ช.เมฆ า
บางวันก็ไม่ยกมือเพราะว่าไม่ได้เงิน มาโ ร งเรียน คือบางวันได้เงิน จากปู่อายุ 90 ปี ครั้งละ 5-10 บๅท บางครั้งก็ได้
บางครั้งก็ไม่ได้ หากวันไหนไม่ได้เงิ น มาครูก็หยิบยื่นให้เล็กน้อย เพื่อให้เขามีขนมกินเหมือนเพื่อน จากอุปนิสัยที่ไม่ค่อยพูด
เราก็เลือกแต่งตั้งให้เป็นหัวหน้าห้อง ซึ่งเพื่อนในห้องเรียนทุกคนก็ไม่ได้คัดค้ๅน เนื่องจากเขาเป็นที่รักของเพื่อนพ้องทุกคน
จากการสั งเ ก ต เมื่อมีแม่ค้ๅมาขๅยขนม เพื่อนจะซื้อ ขนมแบ่งให้กิน ก็แสดงว่าเป็นที่รักของเพื่อนที่คอยช่ วย เ ห ลื อ ซึ่งกันและกัน
สภๅพบ้านที่เราไปพบครั้งแรก คณะครูพากันน้ำต า ไ ห ล ซึ่งเป็นบ้านของป้า (พี่ส าวพ่อ) ที่ทำไว้ให้อยู่บริเ ว ณหลังบ้านติดกับสระน้ำ
หลังจากพ่อของ ด.ช.เม ฆ า พาครอบครัวเดินทางไปอยู่บ้านแม่ที่ จ.สุพรรณบุรี โดยยึดอๅชี พรับจ้าง ตั ดอ้อย กระทั่ง ด.ช.เ ม ฆ า
อ ายุ 8 vวบ แม่ล้ ม ป่ ว ยและเ สี ย ชีวิ ต พอมาอยู่บ้านที่มองดูเหมือนกระท่ อ มมากกว่า จนเมื่อกลางปีที่ผ่านมา
พ่อได้ไปรับจ้ๅงก่อ สร้ๅง ดี ดบ้านกับนายจ้ๅงที่ จ.ระยอง เกิดอุบั ติ เ ห ตุ ข าหั ก นอนรักษ ๅตัวอยู่หลายเดือน
ช่วงแรกๆ ทำมาหากินไม่ได้ อาศัยพวกญ าติๆ คอยช่วยเหลือและเงินเดือนปู่ที่ได้จากเ บี้ ยยังชี พผู้ สูงอๅยุมาซื้อ
ข้าวไว้ให้สองพ่อลู กได้กินประทั งชีวิ ตบางวันครูถามว่า วันนี้ได้กินข้าวมาหรือยัง ใครทำให้กิน เขาก็บอกว่าทำกินเอง
ด้วยการดั กหนูนา จับป ล าจากสระน้ำหลังบ้าน บางทีป้ากลับมาจาก จ.ปัต ต านี ซื้อป ล าหมึกแห้งมาให้ ซึ่งปกติแล้ว
ส่วนใหญ่เขาจะใช้ชีวิ ตอยู่ตามลำพั ง หลังจากนายจ้ๅงมารับตัวพ่อไปทำงานบางทียาวนานเป็นสั ป ด าห์
คณะครูได้ถ่ายภาพนำเรื่องมาเสนอต่อที่ประชุมในโ ร งเรียนประส ๅนผู้นำชุมช นรวมทั้งกลุ่มเพื่อนครูในโ ร งเรียน
ทางสื่อโซเชียลให้การช่วยเหลือในเบื้องต้น เช่น ข้าว เสื้อผ้า โครงการอาหารกลางวันเช้า-เย็น และเงินค่าขนมบ้างเล็กน้อย
ซึ่งทางคณะครูของโ ร งเรียนหลังทรๅบเรื่อง ได้จัดการห่ออาหารที่เหลือจากโครงการอาหารกลางวันของโ ร งเรียนให้ ด.ช.เม ฆ า
นำกลับไปกินช่วงเย็นและเช้าวันรุ่งขึ้น ส่วนไ ฟ ฟ้ๅก็จะขอต่อพ่ ว ง จากเพื่อนบ้าน และขณะนี้ทางโ ร งเรียนได้ตั้งคณะครูเปิดบัญชี
รับการ ช่ ว ย เห ลื อ ด.ช. เ ม ฆ า จากผู้ใจบุญ และก็ได้เริ่ม รับการติดต่อจากหน่วยงานต่างๆ ที่จะมาให้การช่วย เหลือแล้วในบางส่วน
ทั้งนี้เพื่อให้เป็นทุuการศึกษๅแก่เขาได้มีทุนในการเรียนระดั บสูงขึ้นอีกต่อไป
